Japan Trip 16-24 Feb, 2010
ออกตัวก่อนว่า ผมอายุ 31 ปีในขณะที่เดินทางไปญี่ปุ่น การเดินทางนี้เป็นการออกนอกประเทศครั้งแรกของผม ไม่นับรวมที่เคยไปลาวหนึ่งครั้ง ข้ามไปพม่าตรงฝั่งแม่สายอีกหนึ่งครั้ง นอกจากนี้ยังเป็นการทำ หนังสือเดินทาง และขอวีซ่าครั้งแรกของผมอีกด้วย คนที่รู้จักส่วนมากก็จะบอกว่า วีซ่าไปญี่ปุ่นจะขอยากนะ บ้างว่ายากมาก ผมก็หวั่นๆอยู่ว่าจะได้ไหม สุดท้ายก็ได้มา และก็ได้ไปจริงๆ
ผมคิดอยากไปต่างประเทศมาหลายครั้ง นอกจากไปเที่ยวแล้ว ยังคิดจะไปอยู่แบบถาวรเลยด้วย ทั้งที่ผมเองก็ไม่เคยไปต่างประเทศสักครั้ง แต่ผมมีความรู้สึกลึกๆว่า ผมและครอบครัวเหมาะที่จะไปอยู่ในประเทศที่เหมาะกับเราถึงตรงนี้ต้องบอกก่อนว่า อยู่ที่เมืองไทยนี้ ผมมีกิจการส่วนตัวเล็กๆ ความเป็นอยู่ไม่ได้ขัดสนอะไร นับแล้วก็น่าจะเป็นคนชั้นกลางปกติ ก็อยู่ได้เรื่อยๆ แต่ผมคิดว่า ผมคงอยากให้ชีวิตมีสีสันมากกว่านี้หน่อย อยากเดินทาง อยากเห็นโลกกว้าง
ที่บ้านของผม ชั้นบนมีสามห้องนอน ครอบครัวผมใช้เพียงหนึ่งห้องเท่านั้น ที่เหลืออยู่สองห้อง แฟนผมก็เอามาทำเป็นโฮมสเตย์ ให้นักท่องเที่ยวมานอนพัก ผลก็คือ มีคนมาพักจริงๆ จากแคนาดา อเมริกา ไอร์แลนด์ ไต้หวัน สิงคโปร์ หรือแม้แต่ คนอินเดียก็มี ส่วนผมก็ต้องทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยสื่อสารกับพวกเขาเหล่านี้ เนื่องจากแฟนผมออกแบบกราฟฟิกเก่งมาก แต่พูดอังกฤษไม่ได้เลย (ตอนนี้ดีขึ้นเยอะ) ผมเองก็พอได้นิดหน่อย ก็เลยต้องไปลงเรียนภาษาเพิ่มเติม ซึ่งก็มีประโยชน์มาก เพราะได้มาใช้กับงานของผมด้วย และมีประโยชน์อีกมากมาก เมื่อไปประเทศญี่ปุ่นครั้งนี้
ผมมีความคิดอยากไปประเทศที่อากาศค่อนข้างหนาวมาก ดังนั้น เมื่อมีโอกาสไปเที่ยว ผมจึงเลือกที่จะไปประเทศที่หนาว และมีหิมะ ในช่วงที่ผมเดินทาง คือระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ เลือกมาแล้วก็ได้อยู่สองประเทศที่น่าสนใจ คือ เกาหลีใต้ กับ ญี่ปุ่น ถ้าไปเกาหลีก็ไปได้เลย ไม่ต้องขอวีซ่า ถ้าไปญี่ปุ่นต้องขอวีซ่า ซึ่งมีโอกาสที่จะไม่ได้ และเราอาจเสียเวลาเปล่า คิดแล้วผมก็ตัดสินใจไปญี่ปุ่น เพราะ
- ผมอยากไปญี่ปุ่น ไม่ได้อยากไปเกาหลี
- ถ้าไปเกาหลี ใครๆก็ไปได้ ง่ายมากๆด้วย ผมขอยากๆสักหน่อย
- ตอนเด็กผมชอบการ์ตูนญี่ปุ่นมาก ส่วนการ์ตูนเกาหลีผมไม่รู้จัก
- หนังเกาหลีผมก็ชอบ แต่ผมอยากดูหนังญี่ปุ่นบ้าง
- เพื่อนผมเชียร์ว่า ไปญี่ปุ่นเถอะ อย่าไปเลยเกาหลี
- สุดท้ายคือ แฟนผม บอกไปญี่ปุ่น แค่นี้จบ
หลังจากนั้น ผมก็ได้เริ่มหาข้อมูลการท่องเที่ยวญี่ปุ่นดู ก็ดูไปเรื่อยๆ จนมาเจอ หุ่นกันดั้มยักษ์ ขนาดเท่าของจริง สูง 18 เมตร ตั้งตระหง่านอยู่ที่ริมอ่าวโตเกียว กลางคืนเปิดไฟส่อง สง่างามไร้ที่ติ ผมก็ตัดสินใจแน่วแน่ทันทีว่าจะไปญี่ปุ่น ประกอบกับเหตุผลที่ได้บอกไปตอนแรกแล้ว (แต่ไปแล้ว ไม่ได้ดูกันดั้ม แซดมาก เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทีหลัง)
นอกจากนี้แล้ว การไปญี่ปุ่นน่าจะเป็นความไฝ่ฝันของหนุ่มไทยทุกคน ผมเชื่ออย่างแน่นอนว่า คนรุ่นเดียวกับผม รุ่นก่อนหน้าผม และรุ่นหลังผม ทุกคนที่เป็นผู้ชายแท้คงจะต้องผ่านการศึกษาหนังญี่ปุ่นมามากพอตัว จนทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นว่า คนจริงๆ สาวๆที่ญี่ปุ่นจะสวยงาม หุ่นดี มีชาติตระกูลเหมือนในหนังหรือไม่ ก็เพราะด้วยเหตุนี้ พวกเราทุกคน เตรียมลุยได้เลยครับ ใครยังลังเลว่าจะทำยังไงดี อ่านหนังสือนี้ไปจนจบ ความมั่นใจจะบังเกิดกับท่านอย่างแน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น